افغانستان در بیست و هشتم مردادماه 1298 هجری شمسی با کسب استقلال و حاکمیت سیاسی، فصل نوینی در روابط سیاسی و دیپلماتیک افغانستان با سایر کشورها از جمله همسایگانش آغاز نمود.

مشترکات فرهنگی و تمدنی، مرزهای طولانی و تعاملات طبیعی بین مردم ایران و افغانستان موجب شد روابط دو کشور در مقاطع مختلف تاریخی دوستانه و برادرانه باشد. پس از انقلاب اسلامی، رویکرد نوینی توسط جمهوری اسلامی ایران در قبال افغانستان در پیش گرفته شد و حمایت از ملت و دولت این کشور و گسترش روابط در همه‌ی عرصه‌ها مد نظر قرار گرفت. این سیاست اصولی جمهوری اسلامی سبب شد که همواره فارغ از بازی‌های منطقه‌ای و جهانی منافع ملت افغانستان و خواست آنان مورد توجه قرار بگیرد. جمهوری اسلامی ایران از جمله کشورهای پیشتاز در محکوم کردن تجاوز اتحاد شوروی به افغانستان بود و با افتخار از میلیون‌ها میهمان افغانستانی که به خاطر جنگ و خشونت از کشورشان آواره شده بودند، میزبانی نمود.

پس از خروج نیروهای شوروی، جمهوری اسلامی ایران تمامی همت خود را برای ایجاد زمینه همکاری و اتحاد میان گروه‌ها و احزاب مختلف افغانستان با هدف کمک به بازسازی مجدد و از بین بردن آسیب های جنگ به کار بست. ظهور گروه طالبان و دخالت کنشگران منطقه‌ای و جهانی در افغانستان، روابط بین دو کشور را دچار وقفه موقتی نمود ولی با تشکیل دولت جمهوری اسلامی افغانستان، ایران در عرصه های مختلف از جمله جاده سازی، پل سازی و توسعه شهرها به افغانستان کمک نموده و زمینه آموزش را برای صدها هزار نفر از فرزندان افغانستان فراهم نمود که این خدمات تاکنون ادامه یافته است. در حال حاضر روابط بسیار خوب و رو به گسترشی بین دو کشور در جریان است و گروه ها و کمیته های مشترک کاری در عرصه های مختلف روابط دوجانبه تشکیل شده تا با امضا سند جامع همکاری‌ها، زمینه گسترش بیش از پیش روابط بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اسلامی افغانستان را فراهم نمایند.